Nevezhin

Titel | Proletarii/Voinu Imperialisti..../Es lebe der kunftige Welt Oktober

Arbeiders, burgers en soldaten uit alle landen verenigen zich tegen kerk, kapitaal en oorlog. In dit affiche uit 1931 wordt het ideaal van het communisme als heilsleer voor de hele wereld uitgedragen. Centraal in de voorstelling staat een groep opmarcherende arbeiders met een rood vaandel waarop de tekst 'Proletariërs en arbeiders aller landen verheugt u op de vrede van de Oktoberrevolutie'. Linksboven sluiten ook soldaten zich aan bij deze mars, rechtsboven zien we een groep Chinese arbeiders en boeren oprukken. Linksonder probeert een drietal mannen vergeefs de arbeidersmassa te keren. Zij vertegenwoordigen de kerk (een bisschop, op de rug gezien), het kapitalisme (een archetypische fabrieksdirecteur met een hakenkruis op de borst, duidend op de herbewapening van Duitsland) en de bourgeoisie vertegenwoordigen (de man met de bolhoed en de letters CD op de borst. ‘CD’ staat voor ‘sociaal-democraten’). Rechts wordt een hoge Chinese militair onder de voet gelopen; de vlag van de Democratische Republiek China (die in 1949 op het Chinese vasteland uiteindelijk moest wijken voor de communistische Volksrepubliek), ligt er geknakt bij. De Russische tekst links luidt: ‘De wereldleiders zorgen ervoor dat er oorlog komt’, en de Duitse tekst luidt: ‘Leve de toekomst van de Oktober Revolutie’. De tekst in Chinese karakters zal ongetwijfeld ook een dergelijke strekking hebben. De Oktoberrevolutie is de laatste fase van de Russische Revolutie uit 1917. Bij deze laatste revolutie werd een einde gemaakt aan de voorlopige sociaal-liberale regering, die het tsaristische bewind had vervangen. Onder leiding van Lenin werd het communistische eenpartijstelsel ingevoerd. Er werd hardhandig afgerekend met politieke tegenstrevers zoals de gematigde mensjewieken, de sociaaldemocraten, en ‘bourgeoiselementen’. Stilistisch is dit affiche interessant omdat het nog voortbouwt op de constructivistische idealen van vlak na de revolutie: een collageachtige opbouw, het gereduceerde kleurgebruik, de compacte vormen… Het doet denken aan het werk van Malevitsj en Lissitsky in de late jaren twintig. In 1934 werd het socialistisch realisme de officiële schilderstijl, en kregen affiches een heel ander karakter.