Ine van de Ven

Steenrood, okergeel en cyaan: de heldere, sprankelende kleuren in het werk van Ine van de Ven (1956) springen direct in het oog. De uit Helmond afkomstige schilder en graficus staat bekend om haar veelkleurige geabstraheerde landschappen, veelal bevolkt door één of enkele mensfiguren die in contemplatie verzonken lijken. Van de Ven beziet haar landschappen dan ook als reflecties van het innerlijk. “Dat wat blijft, maar nooit hetzelfde is, dat is de grond onder je voeten, het water dat stroomt en de lucht die iedere seconde voor een ander decor zorgt.” Van de Ven studeert in de periode 1978-1982 aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in den Bosch, waar ze zich specialiseert in grafische techniek, waaronder het maken van etsen, linosneden, aquatinten en droge naalddrukken. Het daaropvolgende jaar perfectioneert ze haar grafische vaardigheden in het atelier van Lacouriere et Frelaut in Parijs. Kenmerkend voor haar grafieken is een veelvoud aan druklagen, waarmee een hoge mate van dieptewerking wordt bereikt. Deze uiterst bewerkelijke, voornamelijk handmatige techniek geeft een bijzonder schilderachtig effect. Na verloop van tijd is ze haar grafieken gaan bewerken met olieverf en acrylverf, die met behulp van uitgesneden stukken linoleum wordt aangebracht. Ine van de Ven realiseert een aantal kunstopdrachten in de openbare ruimte, zoals het kunstwerk De Stoelendans (2000) in de openbare basisschool 't Hout in Helmond. Daarnaast organiseert ze diverse kunstactiviteiten, en –evenementen. Zo is ze mede-oprichter van het kunstenaarsinitiatief De Nederlandse Cacaofabriek (1993). In 2008 roept ze de stichting ART=Helmond in het leven, ter bevordering en professionalisering van de kunst in Helmond.