Yael Bartana

Yael Bartana (1970) is een kunstenares die zich in het bijzonder bezighoudt met het maken van films, foto’s en installaties. De meeste van deze werken draaien om één aspect, namelijk haar identiteit als Israëli en haar positie ten opzichte van het land waar ze geboren is. Na haar opleiding aan de ‘Bezalel Academy of Arts and Design’ in Jeruzalem trekt ze naar New York en uiteindelijk naar Amsterdam, waar ze aan de Rijksacademie studeert. Deze periode buiten Israël zorgt ervoor dat zij afstand kan nemen van het leven en de tradities die zij als normaal beschouwt. In haar werk draait het vaak om parades, ceremoniën en rituelen die plaatsvinden in het huidige Israël. In Bartana’s vroege werk gaat het dan vaak om een registratie van een traditionele gebeurtenis of het laten horen van een ritueel lied. Hoewel de kunstenares ooit deel uitmaakte van de getoonde beelden, geeft het camerastandpunt toch aan hoe kritisch zij staat ten opzichte van het getoonde. Het gekozen onderwerp verwijst vrijwel altijd naar haar vaderland Israël. Toch gaat het haar om het idee ‘vaderland’ in ruimere zin zoals dat voor iedereen geldt. Ze is geïnteresseerd in de invloed van het land van herkomst op de identiteit van mensen. Het gaat haar om vragen als: waar hoor ik thuis? En: wat is mijn thuisland? Of: kan ik ooit nog terugkeren? Zoals zijzelf ook uit haar vertrouwde omgeving vertrok, zo plaatst ze gebeurtenissen in een nieuwe omgeving. Door deze uit hun context te halen, verliezen ze hun functie en betekenis. Er ontstaat een nieuw perspectief, waardoor we vanzelfsprekend lijkende culturele uitingen van een kritische afstand kunnen bekijken.