Mattijs van den Bosch

De mens in de stad is een belangrijk onderwerp in de schilderijen van Mattijs van den Bosch. De schilder richt zich op situaties en figuren die ons dagelijkse straatbeeld bepalen. Zo maakt hij schilderijen van vrouwen in typerende dameskleding, van jongeren op scooters of van een crime scene. Van den Bosch heeft in het bijzonder oog voor werkende mensen op straat. Het zijn meestal mannen, verzonken in hun bezigheden, zoals politieagenten, spoorwerkers, ambulancebroeders, straatwerkers en bouwvakkers. Van den Bosch portretteert de werklieden individueel of in een groep. Opvallend is dat de personen op de schilderijen van Van den Bosch veelal ontdaan zijn van hun individuele kenmerken. Zo ontstaan gestileerde en geanonimiseerde portretten. De afgebeelde personen zijn archetypes en stellen dus geen specifieke bestaande mensen voor. In de werken zijn sporen te zien van de omgeving, maar ook deze is meestal niet tot in onderdelen uitgewerkt of gespecificeerd. Van den Bosch doet zijn indrukken op in de stad en verwerkt deze in zijn schilderijen. Soms vormen zelfgemaakte foto’s of foto’s uit folders en kranten het uitgangspunt. Belangrijk is echter dat de indrukken of foto’s slechts een aanleiding zijn voor de schilderijen. Het gaat Van den Bosch niet om het anekdotische of het specifieke in zijn werken. De uiteindelijk afgebeelde situatie had zich overal kunnen voordoen. De schilder pretendeert geen realist te zijn die het leven wil documenteren. Desalniettemin geven zijn gestileerde werken wel een zeker tijdsbeeld weer. Sinds 2007 werkt Van den Bosch aan een serie portretten van muzikanten, artiesten, modellen en beroemdheden. Vanuit de behoefte om weer echte portretten te maken, ontstaan schilderijen van specifieke bestaande mensen. In tegenstelling tot zijn eerdere werk, zijn de individuele trekken van de geportretteerde personen in deze nieuwe serie terug. Van den Bosch ontwikkelt in de loop der tijd een persoonlijke schilderstijl waarbij felle kleuren, grote kleurvlakken en een vlakke verfopbrenging een belangrijke rol spelen. In zijn acrylschilderijen zet hij de voorstelling het liefst op ware grote neer, om zo een gevoel van monumentaliteit aan het werk te geven.