Sierhuis, Jan

Titel | Amazone

Het zou een lieflijk tafereel kunnen zijn. Een vrouw op haar paard, in harmonie galopperend over de groene vlakte. Sierhuis’ schilderij voldoet allerminst aan dit cliché. De amazone in kwestie staart de beschouwer wat mismoedig aan, met haar grote, grove handen op haar knieën. Haar voluptueuze lichaam is weergegeven in hurkzit en ze vult een groot deel van het doek. Links achter haar komt haar paard in beeld. Van een paardenhoofd kun je in dit geval niet spreken. Sierhuis (1928) geeft het dier een welhaast monsterlijke kop, met stompe tanden in een tot grimas vertrokken bek. Twee daarvan zijn rood gekleurd, als bloederige accenten. Een bloeddoorlopen, helblauw oog prijkt in zijn geelgroene gelaat. De vrouw lijkt weinig onder de indruk van het woeste uiterlijk van haar rijdier. Ze is het de baas. Het paardenbeen heeft de kleur van de huid van de vrouw, alsof beide in elkaar overgaan. Vrouw en dier worden één. Van lieflijkheid is geen sprake, van harmonie des te meer.